Vandaag moet Floor al vroeg naar het vliegveld... Om 5.50 uur zetten we de wekker, ook al weten we dat ik dan altijd al wakker ben. Je zal maar een keer kunnen uitslapen... Binnen een half uurtje is Floor klaar voor vertrek en ik besluit even mee naar onder te lopen. Er zit nog een meisje te wachten op een taxi, dus ze kunnen er één delen. Voordat de taxi komt, kletsen we nog wat. Het was een mooie reis samen. Ik moet haar toch maar eens gaan opzoeken daar in Eindhoven. Het is tenslotte niet het einde van de wereld. Een laatste knuffel en ze loopt weg. Ik ga nog even terug naar boven. Ik moet me klaarmaken en ga vervolgens de stad even in. Ik loop nog door wat straatjes waar ik nog niet eerder ben geweest. Altijd leuk, maar ze verkopen hier overal dezelfde spullen: sjaals, singing bowls, vlaggetjes, kleren en ga zo maar verder. Ik ben compleet en moet tevens een beetje opletten dat ik genoeg geld bewaar voor de kookworkshop, eten en taxi van morgen. Al snel ontvang ik bericht van Pascale, ook zij is boven water en we spreken om 10.30u af in de stad. Zij moet namelijk wel nog wat inkopen doen. We lopen een paar winkeltjes in, maar ze heeft een doel. Ze wil nog sjaals kopen in een goede kasjmier winkel en ze zoekt nog een boek om te lezen. We beginnen bij de winkel met de sjaals. Er zitten twee mannen binnen die ons een stoel aanbieden. Hij haalt meteen alle verschillende soorten (kwaliteit) sjaals uit die hij heeft. Er zijn 2 soorten gemixte kasjmier en 4 soorten goede kwaliteit. Ze zoekt 3 sjaals uit en betaald. De man biedt ons nog een kopje thee aan. Pascale en ik kijken elkaar aan en besluiten op het aanbod in te gaan. Het is niet gebruikelijk dat ze je hier in de winkel wat te drinken aanbieden. We zitten er nog zeker een uur en we praten over vanalles. Nepal, waar wij vandaag komen, de gebruiken en het geloof in Nepal. We leren nog heel wat op onze voorlaatste dag... De man was heel vriendelijk en vertelde ook over zijn familie. Uiteindelijk besluiten we dat we moeten gaan en lopen naar de boekhandel. Nadat we een boek gevonden hebben, nemen we een kleine lunch. We krijgen tenslotte meer dan genoeg eten na de kookworkshop vermoedden we. De man van de kookworkshop komt ons een uur te vroeg ophalen, we waren er ook nog niet. Uiteindelijk was hij er dus weer op de afgesproken tijd om 2 uur. Ik dacht dat hij ons kwam halen met de auto, maar we stappen samen in de local bus. Voor Pascale was dit een eerste ervaring in de local bus en ze wist niet wat haar overkwam zo druk was het. Eenmaal aangkomen op de halte moesten we nog een kwartiertje lopen naar zijn huis, oftewel schuur. Hij woonde in een huis (zelf gebouwd na de aardbeving van 2015) van dunne muurtje en golfplaten als dak. Ik hoop dat het in de winter niet te veel afkoeld, anders moesten ze het wel koud hebben. We ontmoeten zijn vrouw en worden vriendelijk ontvangen. Ze vertellen eerst wat over hoe ze begonnen zijn met de kookworkshops en over de familie. Ze hebben 3 kinderen (23, 21 en 17 jaar oud). We krijgen een kopje (vreselijke zoete) thee en gekookte maïs als hapje. Daarna moeten we aan de slag. We krijgen een kookschort en kunnen beginnen aan het snijwerk. De vrouw maakt het deeg voor de momo's en het brood. Vervolgens laat ze ons alle overige ingrediënten zijn wat we gaan gebruiken. Het is jammer dat we geen uitgeprinte versie van het recept hebben, want dan zou het makkelijker te volgen zijn. Ze zullen deze vanavond of morgen toesturen per mail. We leren hoe we gestoomde en gefrituurde momo's (een soort dumplings) kunnen maken, Dal Baht (rijstgerecht), rijstpudding en celebration brood. De twee eerste recepten was precies waarom ik een kookworkshop wou doen. Het is vrij makkelijk om te maken gelukkig, maar je hebt veel kruiden nodig. De rijstpudding vond ik persoonlijk minder lekker, maar het brood was daarentegen wel weer erg smakelijk. We hebben een fijne middag. Ook is het leuk om echt bij Nepalese mensen thuis te zijn ontvangen en op het einde hebben we nog kennis gemaakt met de jongste zoon van het stel. Het is tijd dat de man ons weer terugbrengt naar de bushalte. Hij zegt de chauffeur waar we afgezet moeten worden en hij blijft wachten tot we vertrekken. Een laatste zwaai en daar gaan we, terug naar Thamel. Het begint al donker te worden voordat we thuis zijn. Een jongen in mijn hostel vraagt naar mijn dag. Ik geef aan dat ik morgenavond weer vertrek en hij vraagt of ik zin heb om iets te gaan drinken. We hadden beide niet echt plannen. We gaan dus even de stad in, maar al snel gaan we terug naar het hostel en drinken we onder in het barretje wat. Het Duitse meisje van onze kamer komt een uur later ook. Wat een gezellige laatste avond! Rond een uur of 11 gaan we lekker naar bed. Iedereen heeft plannen voor morgen. Morgen ga ik de laatste keer met Pascale het stadje in en hebben nog eten meegekregen van de workshop die we kunnen gebruiken als lunch. Dat zal ons vast gaan smaken.

Veel liefs,

Manon


7 augustus: My last day in Thamel

Vandaag is mijn laatste dag in Nepal aangebroken. Helaas is het weer niet zodanig dat we nog een laatste activiteit kunnen uitvoeren. Pascale en ik houden ons dus rustig vandaag. We lopen een laatste keer door de straten van Thamel, kopen een paar kleine dingetjes, lunchen onze restje van de vorige dag op en vervolgens ga ik terug naar het hostel om een poging te doen mijn backpack in te pakken. Ik moet ook nog douchen dus dat doe ik eerst. Mijn tassen staan al onder bij de receptie. Ik neem mijn toilettas en douche me voor de laatste keer. Zoals gewoonlijk is het weer meteen klam na de douche... ik verheug me ontzettend op mijn eerste keer in bad thuis!
Ik pak mijn tas voor de laatste keer volledig in. Alles past er NÈT in... Gelukkig. De backpack zit helemaal volgepropt en de schoenen en toilettas prop ik los in de flightbag. De overige spullen gaan in mijn handbagage. Pascale en ik gaan al vroeg dineren, want om 17.30 uur nemen we de taxi naar het vliegveld. Hier stopt onze reis door Nepal. Een hele maand trekken door een prachtig land, vele mooie uitzichten, vele nieuwe mensen ontmoet en vooral vele nieuwe ervaringen opgedaan! Wat was deze reis mooi! En wat vond ik het fijn dat ik mijn reis met jullie via deze weg heb kunnen delen. Ik wil jullie daarom heel erg bedanken voor alle leuke en lieve reacties die ik heb mogen ontvangen via deze website, maar ook via de app en facebook!

Heel erg bedankt! Een dikke knuffel en veel liefs,

Manon