1 augustus: Chitwan National Park: Ik was helemaal in mijn element

Jeetje.. wat was ik in mijn element vandaag. We moesten al vroeg uit de veren. Om 6 uur stond ons ontbijt klaar, want om 6.30 uur moesten we vertrekken met onze twee gidsen. Bisnu was onze 'hoofdgids' en de jongere jongen heeft zich niet voorgesteld. Hij was denk ik nog in leer om ook gids te worden.
We starten deze dag met een kanotocht van anderhalf uur. We hebben een privétour omdat het laagseizoen is. Eigenlijk wel heel lekker dus. We krijgen uitgebreid uitleg en kunnen alle vragen stellen die in ons op komen. Na het 'inchecken' bij de ingang, lopen we richting de kano's. We zitten er nog niet in... of we zien al een krokodil! WAUW. Als we nu al eentje zien, dan belooft het een mooie dag te worden. Toch heeft de gids ons gister duidelijk gezegd dat hij geen enkele garantie kan geven. Het is regenseizoen, dus het gras staat ontzettend hoog (ongeveer 3-4 meter) en de dieren kunnen zich makkelijk verschuilen. Tijdens de kanotocht geeft Bisnu ons een hoop informatie. Bijvoorbeeld over de twee soorten krokodillen die er leven. Één soort is zelf VEGETARISCH! Haha. Die zullen dus niet snel aanvallen om te eten, wel als ze zich bedreigd voelen natuurlijk. Deze rassen krokodillen kunnen 7 meter lang worden (net zoals de boot oftewel uitgekapte boomstam), maar de grootste krokodil hier is 5 meter lang. Eenmaal in de boot, duurt het even voordat we de volgende kroko spotten. Toch is dit niet het enige diersoort dat we zien vanuit de kano.
We zien als snel een groep apen, een aantal herten waarvan eentje ons de hele tijd nakijkt. Hij staat aan de rand van het bos en kijkt ons recht aan met zijn oren helemaal naar voren gedraaid. Hij lijkt het interessant te vinden. Vlak daarna spotten we weer een kroko aan de andere kant van de rivier. We stoppen de boot en proberen korter bij de krokodil te komen. Hij is al verdwenen, maar wat zien we dan? Onze eerste NEUSHOORN!! Het is dan wel de achterkant, maar we hebben er wel één gezien! Op ongeveer 30 meter afstand! Hij schrikt, dus hij rent gauw het gras in. Jammer, ik heb nog geen mooie foto kunnen maken. Hopelijk zien we er nog één. We gaan terug de boot in en varen verder. We spotten nog verschillende soorten reigers, ijsvogels, arends en andere vogels voordat we aan wal gaan. We zijn een stuk naar het westen van het park afgedreven en volgens de planning gaan we nog een stuk te voet naar het westen en vervolgens via een andere weg terug naar het oosten. Ik vermoed dat we deze dag ongeveer 16 km gelopen hebben. Voordat we aan de trek beginnen, lopen we naar een soort boomhut. Vanuit hier hebben we een goed uitzicht over de vlakte en bespreken we een aantal regels. We bespreken de drie gevaarlijkste dieren en situaties.
1.) De neushoorn:
Als een neushoorn zich bedreigt voelt of schrikt, kan hij je achterna komen. Zijn zicht is heel slecht, maar zijn geurvermogen en gehoor is daarentegen zeer goed. Er zijn dus drie dingen die je kunt doen:
- Een kleine boom zoeken en hier in klimmen.
- Als er geen kleine boom is, moet je gaan rennen (op zoek naar een grote boom) en onder het rennen iets op de grond gooien. De neushoorn zal dan zeker even stoppen om te ruiken aangezien zijn zicht te slecht is.
- Zodra je bij een grote boom bent, hier achter gaan zitten. De neushoorn is vrij lomp, dus jij kan er makkelijk om heen rennen, maar dit kost veel energie voor de neushoorn. Dit zal hem uitputten.
2.) De lippenbeer (sloth bear):
De beer is niet heel erg groot, maar als hij zich bedreigt voelt, zal hij zich groot maken en een heel hard geluid maken. Het enige wat je kan doen, is een groep vormen en een nog harder geluid maken. Hopelijk ziet hij je dan als iets dat nog gevaarlijk is en draait hij zich om. Mocht dit niet werken, zul je moeten vechten met ze. Ze zijn namelijk veel sneller, dus rennen heeft geen zin. Ze zullen tegen je op springen en zodra je valt bijten, maar echt super gevaarlijk zijn ze niet. Toch hoop ik er geen tegen te komen.
3.) De olifant:
De olifant kan op verschillende manieren laten blijken dat ze zich bedreigt voelen. Ze kunnen een bepaalde toon geluid gaan maken en met de oren gaan flapperen. Dit is een eerste waarschuwing. Als je deze signalen goed leest en je gaat meteen achteruit, is de kans heel klein dat ze zullen aanvallen. Er zijn op dit moment 3 dominante mannetjes, één oudere en twee jongen. Ze zijn uit de groep gestoten omdat ze te dominant waren. Dit zijn de gevaarlijkste drie olifanten in het park. Zodra we deze zien, moeten we meteen maken dat we weg komen. Deze olifanten zijn eerder geneigd om het 'gevecht' aan te gaan.
Zijn er vragen?
Manon: Umh ja.... wat als we een tijger tegenkomen?
Gids: Than pray to your Jesus. You can't do anything.
Manon: SLIK...
Gids (lachend): But don't worry, the tiger always attacks from the backs, so you won't see him coming......
Laten we hopen dat we die dan maar niet zien vandaag......
We gaan van start. De afspraak is dat beide gidsen voorop lopen op de smalle paden. Zij moeten goed kunnen kijken of er wildlife op het pad loopt en daar naar handelen. Op de grotere paden, loopt er één voor en één achter. Maar omdat de groep zo klein is, lijken we wel heel kort bij elkaar te lopen. Gedurende de dag komen we de volgende dieren tegen: krokodillen, neushoorns, herten, apen, wilde zwijnen, een schildpad, olifanten (tamme), verschillende vogelsoorten en eekhoorns. Het was een bijzondere maar intensieve dag. We hebben veel gezien en geleerd over de natuur en het park. De meest bijzondere ervaring was om verschillende keren op zeer korte afstand van neushoorns te staan (ongeveer 30-40 meter). We hadden niet verwacht zoveel mooie uitzichten te hebben. Dit zorgt er voor dat de dag dus zeer geslaagd is. Rond 17.30 uur zijn we terug bij het hotel. We zijn doodop en heel vies. We nemen dus snel een douche en haasten ons naar het dorp. We bestellen eten en kijken een filmpje. Vandaag gaan we lekker op tijd naar bed, want morgen moeten we weer om 6 uur uit de veren. Om 8 uur vertrekt onze bus terug naar Kathmandu.

Veel liefs,
Manon


2 augustus: Onze reis terug naar Kathmandu

Vandaag start onze reis terug naar Kathmandu. We moeten wel, want in het regenseizoen kan het zomaar zijn dat de dag één of meerdere dagen word gesloten als het weer te slecht is. En aangezien we over een aantal dagen onze vlucht terug naar huis hebben, nemen we geen risico. Daarbij hebben we nog een aantal dagtripjes bewaard voor het einde. Ten eerste om bovenstaande reden en ten tweede om een beetje bij te kunnen komen van het vele rondreizen. We kunnen nu een beetje settelen en vanuit hier dagjes uit gaan. De busreis zou ongeveer 6 uur duren zeiden ze en geloof het of niet, de bus vertrok 2 minuten te vroeg. We hopen dat we in het begin van de middag in Kathmandu zijn, dan kunnen we even lunchen en dan nog wat door de stad lopen. Ik merkte dat toen ik aan kwam geen rust had om daar te blijven. De stad is groot en druk. Ik voelde een enorme drang om weg te gaan, maar nu heb ik veel dingen gedaan die ik leuk heb gevonden en ik denk dat ik nu de rust heb om hier op mijn gemak rond te lopen.
Toch werden Floor en ik rond 14 uur ongerust. De bus was nog redelijk ver van Kathmandu af. We hebben dus flinke vertraging. Uiteindelijk komen we tussen 16.00 en 16.30 uur aan in Kathmandu op de bushalte. We starten onze wandeling naar het hostel: Wander Thirst in Thamel. Het zou anderhalve kilometer lopen zijn. Al snel lopen we langs het eettentje waar ik de eerste avond gegeten heb. We besluiten hier terug te komen later vandaag. Eerst willen we van onze backpacks af. We krijgen een kamer in Wander Thirst en maken onze tas klaar om te eten en een paar boodschappen te doen. We eten een overheerlijke vegetarische burger met frietjes. We realiseren ons dat we eigenlijk al de hele maand geen vlees hebben gegeten en echt kiezen voor vegetarische recepten. Omdat je zo gevarieerd kan eten, missen we het eigenlijk niet. Vanavond doen we lekker rustig aan. rond 20 uur komen we terug bij het hostel. We gaan nog even onder in de openbare ruimte chillen en morgen zullen we onze eerste dagtocht gaan maken. Hoogstwaarschijnlijk gaan we naar Baktapur, maar als we de bus niet halen, doen we een andere dagtocht. Het ligt er dus aan hoe goed we slapen vannacht!

Welterusten!

Veel liefs, Manon