Vanochtend konden we eindelijk uitslapen... Nouja. Dat mocht in ieder geval. Dat ik gewoon op 6 uur wakker word omdat dat mijn ritme is, kan ik helaas niets aan veranderen. Ik blijf toch nog even liggen. Ik weet dat er nog pittige dagen aankomen. Vandaag echter... is een rustige dag, onze "acclimatiesatiedag". We lopen naar Khangsar zodat we het gevoel hebben toch wat gedaan te hebben en het idee om een hele dag door te moeten brengen in zo'n dorp, lijkt me helemaal niets.
Na een ontbijt en het ophalen van onze schoenen bij de schoenmaker (alhoewel ik niet weer of het een schoenmaker was of een hoefsmid), pakken we onze tassen.
Je ziet duidelijk dat er enkel een beetje lijm tussen de zolen is geduwd en dat hij er een paar spijkers in heeft geslagen om het wat te verstevigen. Aan de rechter hiel heeft hij een stukje genaaid. Dat ziet er eigenlijk best prima uit. Als ik met deze schoenen deze tocht kan uitlopen, ben ik dus tevreden.
We vertrekken om 9.29 uur. Al snel merkt Floor dat haar spijkers door de schoen zitten en is dus genoodzaakt om een 1 of 2 te verwijderen. De schoenen zijn dus niet echt degelijk gemaakt zoals je dat gewend bent van een Nederlandse schoenmaker. Na 2.31 uur lopen, komen we aan in het volgende dorpje, ons "acclimatiesatiedorpje". NÈT voor het einde, laat ook een voorkant van mijn schoen los. Het was ook te mooi om waar te zijn. Gelukkig heb ik in Manang nog een tube superlijm gekocht. Toen we onze kamer geregeld hadden, ging ik daar meteen mee aan de slag. Wederom haal ik het gereedschap van Dirk uit mijn tas en ga ik er goed voor zitten. Lijm in de ene hand en het zakmes aan de ander. In het begin dacht ik dat ik mijn hand meer gelijmd had dan de schoen, maar na een eerste test, blijk ik zelf ook best een goede schoenmaker te zijn. Ik tik de spijkers nog wat dieper in de schoen en ik hoop dat dit voldoet voor morgen. Achteraf heb ik spijt dat ik maar 1 tube superlijm heb gekocht, want ik heb nog maar een beetje over en mocht het weer loslaten, is het in ieder geval een tijdelijke oplossing. Zodra ik dus weer een winkeltje met lijm zie, zal ik zeker even inslaan. Je kan echter niet moeilijk doen over 80 roepies ( ongeveer € 0,62). Als ik deze tocht dan kan uitlopen, ben ik er vrijwel zeker van dat de schoenen in Nederland ook echt onherstelbaar zijn. De tijd zal het leren.

Verder was de tocht vandaag niet heel zwaar, alhoewel het mij in het begin niet mee zat. Ik ben volgens mij een dieseltje... Ik leek geen energie te hebben en had er moeite mee bij de start, maar eenmaal opgewarmd, voelde ik me eigenlijk wel prima. Echter Floor had een goede start, maar kreeg het gedurende de wandeling toch wel zwaar. Ze is misselijk, licht in haar hoofd, heeft moeite met eten, hoest veel en is ontzettend moe... Zijn dit dan toch de eerste symptomen van hoogtezieke??? We hopen van niet. We hopen dat we deze tocht samen kunnen uitlopen. Het wordt steeds zwaarder en moeilijker en de lucht wordt steeds ijler. Toch hadden we vandaag wederom heerlijk weer en lopen we tot nu toe in ons T-shirt en korte broek.
Ik ben benieuwd vanaf wanneer het weer gaat omslaan en we ons warmer moeten gaan kleden. Ik vermoed dat deze tijd ieder moment kan aanbreken, maar we hebben in ieder geval heel veel geluk met de regen in deze tijd van het jaar.

Zoals gewoonlijk vat ik weer even samen wat we vandaag tijdens onze rustdag hebben 'gepresteerd':
- 5 km gelopen
- 237 m gestegen
- 3 uur en 2 minuten gewandeld
- 12.656 stappen gezet

Veel liefs,
Manon