Jeetje mina, wie heeft mij ook alweer op het idee gebracht om naar Nepal te gaan en dit soort trekking te doen? Dit is ZWAAR! Wat een dag. Na een goede nacht slaap zijn we om 7.55 uur wederom op pad gegaan. Al snel liep Jason weer achter ons en is hij vandaag weer bij ons aangesloten. Floor en ik hadden van tevoren al besloten om vandaag rustig aan te doen. Het zou als het goed is weer een lange dag worden, maar morgen zag er beter uit. Dan is er een trek van ongeveer 2,5 uur. Uiteindelijk hebben we vandaag 2 pauzes moeten inlassen. Ik vermoed dat we deze trek een beetje onderschat hadden. Om 10.28 uur (na 2.33 uur te hebben gelopen), waren we boven aan de top van een berg. Ik lieg niet als ik zeg dat we zeker 1,5 uur bergop hebben gelopen en zeker 40-45 graden steil! We zijn bij een klein restaurantje gaan zitten en Jason en Floor hebben zich een apple pie besteld (hij zag er afschuwelijk uit). Tevens hadden ze een kopje koffie en thee en we hebben alle drie ons water aangevuld. We hebben lang op de apple pie moeten wachten dus pas na ongeveer 1,5 uur konden we weer verder.
Tijdens het tweede gedeelte van de trek moesten we WEER klimmen! Dat hadden we niet verwacht. Gelukkig was deze minder steil en duurde het dit keer ongeveer 45 minuten. Toch is het vermoeiend. Na 1.53 uur hebben we onze officiële lunchpauze dus gehouden. Gelukkig wel wat korter dan de eerste pauze. We krijgen alle drie een lekker soepje en zetten onze tocht weer verder. De locals hadden ons beloofd dat er vanaf nu geen bergen meer in zaten. Dat gaf de burger moed en we gingen vandaag voor de derde keer op stap. We hebben tot slot nog 2.53 minuten gelopen tot Manang. We waren alle drie ZO ONTZETTEND BLIJ om er te zijn. We waren kapot! Snel op zoek naar een kamer en een schoenmaker, want deze zou er zijn. Beide hebben we al snel gevonden. De schoenen zijn afgegeven. Ik hoop dat ik ze nog terug krijg, anders zit ik vast op deze berg. De zolen worden vastgezet en morgen om 7 uur kunnen we ze ophalen. We hebben afgesproken iets later te gaan, want we willen en kunnen morgen eindelijk eens proberen uit te slapen. We besluiten een hapje te gaan eten, ook al hebben we niet zo'n honger. Tijdens het eten ontmoeten we nog een iemand uit België, Hawaï en Oostenrijk.

We hebben vanaf vandaag hoogstwaarschijnlijk geen internet meer, wel nog stroom gelukkig. Ik laat het thuisfront weten dat ik veilig aangekomen ben, maar als ik probeer een uitgebreider bericht te sturen, lukt dit niet. Ik ben doodmoe, dus ik probeer het morgen nog een keer.

Ik zal hieronder even samenvatten hoe onze tocht er van vandaag uit zag:
- 15 km gelopen
- 231 m gestegen
- 7 uur en 29 minuten gewandeld
- 37.928 stappen gezet

Ik ben erg moe, dus ik kruip lekker onder de wol. Hopelijk zijn we morgen weer lekker uitgerust om verder te gaan. Vanaf nu zijn we ongeveer 4 dagen onderweg (op en neer) naar Tilicho Lake. Na ongeveer 4 dagen start onze toch naar de top van de wereld! Althans voor mij is dat waarschijnlijk de top van de wereld!

Veel liefs, Manon